نقش تازیانه هایی که بر گرده میکشیم

                                           تاوان گناه ناکرده ایست 

                                              که از ازل بر دوش مان بوده است

                               به بهانه ی شیرینی سیبی که سرنوشت پوچمان را

                                                 در بی کرانه ی کویری رقم زد

                                                 که سراسر سراب خوشبختی بود

                                     با تازیانه هایی که دیگر عادتمان شده

                                     وطعم سیبی که از خاطرمان کوچ کرده است...!!!  

بی تو همه ی بغض های عالم را کوچکترین تلنگر کافی ست

                                                         برای باریدن

         اینجا بهانه بسیار است   

                      برای شکستن قلبی که به عظمت تمام آئینه ها

                                                        شکستنی ست

                                         بی تو دنیایم را سهمی به جز  نامهربانی ها نیست...

                بیا و در تنهایی این کهنه جان مونسی باش

                         تا قلبم را وسعت تمام خوشی ها کم باشد

                                                           برای خندیدن...!!!