نميدانم چرا تنم مي لرزد وقتي صبحت از تو ميشود نه از ترس حضورت نيست ،

از آروزي به تو رسيدن است ، از شايد ها و بايد ها

و از اينکه نميدانم داشتنت را عاشقانه اشک بريزم يا دوريت را …

شايد روزي تنم لرزيد و دستانت را روي شانه هايم گذاشتي

و گفتي زير لب اشک شوق بريز من به کنارت آمده ام براي هميشه......